W starożytnej krainie Glome, gdzie czci się krwawą boginię Ugnit, dorastają dwie królewskie córki: piękna i tak brzydka, że zakrywa twarz welonem.

Gdy na królestwo spadają plagi i nieszczęścia, świątynia Ugnit żąda krwawej ludzkiej ofiary, która ma odwrócić gniew bogini.

Ofiara zostanie złożona tajemniczej Bestii, mieszkającej w cieniu Szarej Góry.

Oczy kapłanów Ugnit zwracają się na mieszkańców Pałacu.

„Dopóki mamy twarze” to historia miłości, opowieść o walce między rozumem a pierwotnymi siłami, o prawdzie i fałszu, wierze i złudzeniu.

To ostatnie słowo jednego z ojców gatunku fantasy jest niewątpliwie wielką literaturą, a zarazem arcydziełem mistrza wyobraźni, powieścią o sensacyjnej akcji, pełną tajemniczości i grozy, historią przykuwającą od pierwszej do ostatniej strony.

Książkę można czytać jako wciągającą opowieść o mieszkańcach barbarzyńskiej krainy leżącej w cieniu Szarej Góry, ale także jako opowiedziany na nowo starożytny mit, wieloznaczną historię, która mówi o człowieku- istocie zależnej od swojej cielesności, mściwej i zazdrosnej, a jednocześnie tęskniącej do doskonałości i piękna.

To także opowieść o problemie wiary- o tych, którzy uwierzyli, i o wątpiących.

Opis: od Wydawcy.