Klasyczne dzieło chrześcijańskiego ducha walki o zbawienie pod wodzą Chrystusa, którego wybieramy na naszego „Najwyższego Hetmana” pozostawił nam Wawrzyniec (Lorenzo) Scupoli.

Urodził się około roku 1530 w Otranto, na południu Italii.

Od Chrztu św. nosił imię Franciszka.

Jako człowiek dojrzały w wieku lat około 40 wstąpił do Zakonu Kleryków Regularnych — Teatynów i przyjął imię Wawrzyńca. S

tosunkowo szybko został dopuszczony do święceń kapłańskich — otrzymał je w roku 1577 — co dowodzi, że musiał już wcześniej zdobyć znaczne wykształcenie ogólne i teologiczne,

Teatyni bowiem byli w tej dziedzinie bardzo wymagający.

Pracował kolejno w kilku domach teatyńskich, przede wszystkim w północnej Italii.

Kilka lat po święceniach przeszedł wielką próbę.

W roku 1585 został bowiem oskarżony przez władze zakonne o poważne przestępstwo przeciw regułom, skazany na rok więzienia zakonnego i pozbawiony prawa wykonywania władzy święceń kapłańskich.

Ta ostatnia kara trwała 25 lat.

Został z niej zwolniony i rehabilitowany dopiero w roku 1610 — na kilka miesięcy przed śmiercią.

Nie wiadomo bliżej, na czym miałaby polegać jego wina, wiadomo natomiast, że pokutę przyją bez szemrania, z pokorą i wielkim męstwem.

Już podczas trwania tej trudnej próby napisał i opublikował pierwszą wersję swojej Walki duchowej.

Pierwsze wydanie ukazało się w Wenecji w roku 1589, drugie poszerzone jeszcze w tym samym roku.

Odtąd Walka duchowa wydawana była niemal nieprzerwanie.Klasyczne dzieło chrześcijańskiego ducha walki o zbawienie pod wodzą Chrystusa, którego wybieramy na naszego „Najwyższego Hetmana” pozostawił nam Wawrzyniec (Lorenzo) Scupoli.

Opis: od Wydawcy.