„Przyjemniejsza jest Bogu dusza, która wśród oschłości i cierpień poddaje się chętnie temu, co Bóg zsyła, niż ta, która uchylając się od tego, spełnia swe czyny wśród pociech”.

Święty Jan od Krzyża

Miłość jest światłem, które rozświetla największe ciemności, dodaje skrzydeł i sił, by iść dalej mimo potknięć i upadków.

Wiemy o tym, a być może sami tego doświadczyliśmy, że nieraz zwyczajny, prosty gest ludzkiej życzliwości jest jak promień słońca, który nieśmiało przebija się przez gęste chmury i daje nadzieję, że one wkrótce ustąpią i naszym oczom ukaże się czyste niebo.

Ten cud potrafi dokonać się dzięki ludzkiej miłości i trosce, a co dopiero, gdy doświadczymy odwiecznej, bezwarunkowej miłości Boga.

On dopuszcza na nas trudy, cierpienia, oschłości, ciemności, byśmy podążając wytrwale tą drogą, mogli się z Nim spotkać.

Właśnie tam On na nas czeka, pragnie nam pomóc, wlać w nasze serca otuchę i przypominać o swojej bezinteresownej miłości, którą najpełniej ukazał na drodze krzyżowej.

Opis pochodzi od Wydawcy.