Edyta Stein (1891-1942) to jedna z najwybitniejszych kobiet dwudziestego wieku. Była filozofem i pielęgniarką, nauczycielką i prelegentką, zakonnicą i mistyczką.

Urodziła się w żydowsko-pruskiej rodzinie kupieckiej we Wrocławiu.

W czasach, gdy kształcenie kobiet było czymś wyjątkowym, studiowała filozofię u najbardziej cenionych myślicieli swoich czasów. Zyskała sławę jako uczennica Edmunda Husserla, twórcy fenomenologii.

Podczas pierwszej wojny światowej służyła jako wolontariuszka w szpitalu polowym w Hranicach na Morawach.

Przełomowym wydarzeniem w jej życiu było przyjęcie chrztu świętego w 1922 roku. W latach dwudziestych zaangażowała się w propagowanie nowego obrazu kobiety.

Wygłaszała liczne referaty na temat roli kobiety w społeczeństwie.

Konfrontując się z doświadczeniami pierwszej wojny światowej i rodzącego się nazizmu, odkrywała, że prawda, której poszukiwała w swych badaniach filozoficznych, jest uobecniona w Chrystusie.

W 1933 roku wstąpiła do Karmelu w Kolonii.

Jako Teresa Benedykta od Krzyża kontynuowała pracę filozoficzną.

Jej książka o Janie od Krzyża ostatnie dzieło powstałe w holenderskim Karmelu w Echt, gdzie przebywała od 1938 roku podsumowuje zdobytą osobiście „wiedzę Krzyża”.

Pośród wszelkich niepokojów społeczno-politycznych potrafiła osiągnąć jedność myśli, wiary i postawy życiowej, aż do śmierci w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau.

Opis pochodzi od Wydawcy.