Jedyna instrukcja obsługi, którą naprawdę musisz przeczytać!

Ksiądz Piotr Pawlukiewicz jak nikt inny potrafił poruszyć słowem, dotykając najodleglejszych zakamarków naszych serc.

Teraz, w nigdy nie publikowanych, bardzo osobistych tekstach, z lekkim przymrużeniem oka bierze na warsztat najważniejsze dla nas tematy.

Miłość, wolność, cierpienie, nadzieja – wszyscy używamy tych słów, ale czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się nad ich znaczeniem?

Czy potrafimy nazwać uczucia, z którymi musimy się mierzyć?

Czy potrafimy kochać i rozumiemy, dlaczego dotyka nas cierpienie?

Co tak naprawdę daje nam siłę? Kim jest Bóg i dlaczego warto dla Niego zwariować?

„Jesteście rozsądnymi ludźmi, a przecież, na litość boską, na mszy klękacie przed białym chlebkiem. (...)

Potem ja z tym białym chlebkiem przechodzę przez kościół i kładę go wam na język. Wy zamykacie oczy i robicie taką poważną minę.

Zwariowaliście?

Albo inny przykład: przynosicie swoje dzieci do kościoła, a my, księża, polewamy je wodą z buteleczki.

Wy się na tę okazję odświętnie ubieracie.

Co więcej, czytamy na mszach w kółko tę samą jedną książkę.

Ja ją jeszcze całuję.

Przecież to jest wariactwo.

Totalna głupota.

Warto byłoby mszę świętą zaczynać od słów: „Pan z wami, wariatami". „I z duchem twoim, idioto".

I tu nie ma powodu do obrazy.

Dobry chrześcijanin jest dla świata głupi.”

fragment książki.

  Opis pochodzi od Wydawcy.