Ludzie jako jednostki społeczne bezwzględnie potrzebują emocjonalnego kontaktu z innymi osobami.

Nie mogą oni jednak być otwarci na innych, jeśli wcześniej nie zostali obdarzeni bezinteresowną miłością.

Bez tej afirmacji skazani są na niepewność własnej wartości.

Żadne osiągnięcia zawodowe czy intelektualne - choćby nie wiem jak spektakularne - nie są w stanie zastąpić tego emocjonalnego niedostatku.

To miejsce może zapełnić tylko bezwarunkowa miłość drugiej osoby.

Opis pochodzi od Wykonawcy.