Największa nieznana człowieka: serce.

Tak wspaniałe, że Bóg o nie zabiega.

Tak potężne, że może oprzeć się miłości Wszechmocnego.

Tak mdłe, że chwyta je w sieci niejedna słabość. Tak szalone, że może zburzyć wszystko szczęście i wszelki ład.

Tak wierne, że nie zdoła go zrazić nawet przewrotna niewierność.

Tak naiwne, że idzie na lep każdej słodyczy.

Tak pojemne, że pomieści w sobie wszystkie sprzeczności.

I to niemal w każdym człowieku, i to niemal w jednym drgnieniu oka.

Ale człowiek stokroć wspanialszy, bo zdoła nim rządzić.

A Bóg?

On jeden zna drogi do najbardziej tajemniczego serca.

I dlatego na krzyżu człowiek otworzył Serce Boga, aby poznać Jego „zamysły” – cogitationes. Stoczek, 1 czerwca 1954

 Opis pochodzi od Wydawcy.