U progu XXI wieku odwieczne pragnienie człowieka panowania nad naturą - tak otaczającego świata, jak i własną - wydaje się powoli ziszczać.

Milowym krokiem w rozpoznawaniu rządzących naturą praw było z pewnością złamanie przed blisko pięćdziesięciu już laty kodu genetycznego, a ostatnio wstępne rozpoznanie genomu człowieka i genomów niektórych organizmów modelowych.

Jeśli dodamy do tego coraz większą wiedzę na temat funkcjonowania naszego organizmu, ze strukturą mózgu włącznie, zdajemy się być powoli wyposażeni w możliwość zmiany wpisanych w naturę znaczeń.

Jakkolwiek ingerencje człowieka w naturę nie są nowym problemem - zaczęły się wszak już w momencie początków rolnictwa i produkcji pierwszych lekarstw - to nie ulega wątpliwości, że stwórcze pretensje w stosunku do otaczającej nas natury rozbudził właśnie postęp genetyki.

I chociaż możliwości nie dorównują jeszcze pragnieniom, już dziś stawiamy pytanie: czy nasze ingerowanie w naturę, tak świata jak i własną, jest uprawnione, czy genetycznym ingerencjom w naturę należy postawić jakieś granice, czy dotyczą one w równej mierze nas, co i świata roślin i zwierząt?

Opis: od Wydawcy.