Słuchanie jest pierwszym słowem miłości, szacunku i wiary w człowieka.

Potrafią słuchać jedynie ci, którzy wierzą w Boga i wierzą w człowieka - w jego głęboką wartość i godność.

Można zdobyć umiejętność słuchania tak, jak wyucza się teatralnej roli.

Człowiek słucha wtedy "technicznie", dla szeroko pojętego interesu i korzyści.

Taka subtelna forma egocentryzmu ostatecznie odpycha, niepokoi i poniża.

Słuchanie powinno być bowiem znakiem szacunku wobec drugiego, gotowością budowania szczerej i czułej więzi, znakiem wiary w wartość tej osoby, werbalnym i niewerbalnym przekazem: "Jesteś wartościowy w moich oczach."

Potrzeba słuchania i bycia wysłuchanym wpisana jest w samą istotę osobowej relacji.

Tam, gdzie nie ma słuchania, tam słabną i wygasają osobiste, przyjacielskie więzi.

Opis pochodzi od Wydawcy.