Książka stanowi jedyną w polskiej literaturze naukowej monografię poświęconą jednemu z najważniejszych problemów w filozofii Arystotelesa, mianowicie jego koncepcji Absolutu.

Koncepcja Absolutu jest przedstawiona na tle przedarystotelesowskich ujęć Absolutu - w jońskiej filozofii przyrody oraz w nurcie parmenidejsko-platońskim, w których absolut jawi się jako przyczyna materialna, formalna, sprawcza i wzorcza.

Następnie została przedstawiona płaszczyzna epistemologiczna i metodologiczna i uwarunkowania wartościowego poznania, następnie koncepcja fizyki i metafizyki Arystotelesa, wraz z koncepcją kosmosu i ruchów w nim występujących oraz koncepcją bytu jako substancji.

Ostatni rozdział  dotyczy koncepcji Absolutu w aspekcie jego natury i jako przyczyny celowej.

Książka stanowi przewodnik po najważniejszych zrębach filozofii Arystotelesa, upowszechniając dorobek największego myśliciela
starożytności. 

Książka Problem Absolutu w filozofii Arystotelesa obejmuje cztery rozdziały, bibliografię, appendix z ks. XII Metafizyki Arystotelesa w języku greckim i polskim, służące jako pomoce dydaktyczne.

Opis pochodzi od Wydawcy.