Każdy z nas został w życiu zraniony – przez ludzi, którym ufaliśmy, których kochaliśmy, którzy nie chcieli lub nie potrafili nas kochać.

Przez tych, którzy mieli nas chronić, przez tych, których my chcieliśmy ochraniać.

W końcu przez samych siebie.

Kiedy poznajemy Neminem, jest jeszcze małą dziewczynką, pozostawioną samą sobie, bez czyjejkolwiek opieki i troski.

Miłość zawodzi ją od najwcześniejszych lat jej dzieciństwa.

Dlatego wyznacza cel swojego życia – zbudować dom.

Swoje miejsce na ziemi, w którym wreszcie będzie mogła poczuć się bezpiecznie, świadczące o tym, że gdzieś przynależy, miejsce, gdzie kończy się władza innych ludzi, a zaczyna jej wolność.

Jednak pragnienie domu staje się dla jej zranionego serca więzieniem, skoro każde jej działanie jest podszyte lękiem, a każda myśl brakiem zaufania.

Wtedy ściany okazują się murami obronnymi, zawsze zamknięte drzwi – warowną bramą, a drugi człowiek – wrogiem.

Czasem pragnienie wolności i niezależności przemienia się w naszą największą niewolę.

Opis pochodzi od Wydawcy.