Co jest zgodne z duchem liturgii?

Ksiądz i wierni razem zwróceni ku Panu czy ksiądz i wierni patrzący na siebie?

Cisza modlitewna czy głośne recytacje?

Muzyka sakralna czy piosenki do gitary?

Uświęcony obrzęd czy atmosfera i spontaniczność?

Zachowanie kanonu modlitwy czy swobodna twórczość?

Święte obrazy czy puste ściany? Na ołtarzu krucyfiks czy tylko mikrofon? Przed Panem na klęczkach czy na stojąco?

Książka Duch liturgii została przyjęta w świecie jako zarys odbudowy liturgii katolickiej i zaproszenie do szkoły modlitwy.

Nie jest to więc książka tylko dla specjalistów; teologów czy liturgistów.

Duch liturgii (tak bardzo różny od „ducha czasu”) to arcyciekawa książka o tym, co najważniejsze: o naszej modlitwie i o liturgii, która, jak przypomniał Sobór Watykański II, stanowi” źródło i szczyt życia Kościoła”.

Opis pochodzi od Wydawcy.