W kilka lat po zakończeniu Soboru Watykańskiego II wciąż jeszcze wybrzmiewały dwa przeciwstawne głosy: progresistów i konserwatystów.

Pierwsi uważali, że Sobór nic nowego nie wniósł, wszystko czego miał dokonać, stało się już nieaktualne.

Drudzy natomiast posądzali Sobór nawet o herezję i o upadek Kościoła katolickiego.

Wobec tych dwóch stanowisk Ratzinger stwierdza, że za Vaticanum II stoi ten sam autorytet, jak za Vaticanum I i Trydentem, a więc autorytet papieża i kolegium biskupów.

Vaticanum II pod względem nauczania nawiązuje do poprzednich soborów i przejmuje ich wypowiedzi.

Dlatego sformułował tezę: „Nie sposób opowiedzieć się za Vaticanum II, a przeciw Trydentowi i Vaticanum I.

Nie sposób także opowiedzieć się za Trydentem i Vaticanum I, a przeciw Vaticanum II.”

Oznacza to, że akceptacja Vaticanum II jest jednocześnie akceptacją całej Tradycji Kościoła, a w szczególności dwóch poprzednich soborów.

Tym samym opowiedzenie się przeciw Vaticanum II jest negacją autorytetu jakim cieszyły się poprzednie sobory.

Każde z przeciwstawnych stanowisk niszczy tu ciągłość i całość nauczania Kościoła, które może być pojmowana jedynie jako niepodzielna jedność.

Ta główna zasada pojmowania Kościoła jako jedność i całość wybrzmiewa w dokumentach Soboru Watykańskiego II, których drogę powstawania, formułowania, przekazu i interpretacji ukazuje niniejszy tom.

Całe bogactwo drogi soborowych obrad przedstawia świadek tych wydarzeń – Joseph Ratzinger, który jako ekspert soborowy towarzyszył kardynałowi Josefowi Fringsowi podczas obrad Soboru i czynnie w nim uczestniczył.

Niech słowa Josepha Ratzingera zachęcą i nas do zagłębienia się w tę niewyczerpalną kopalnię odkrywania czym jest Kościół Chrystusowy i jego nauczanie na przykładzie Soboru Watykańskiego II: «W kardynale Fringsie miałem „ojca”, który przykładnie żył tym duchem soboru.

Odznaczał się wielką otwartością i szerokimi poglądami, wiedział też jednak, że do wolności i otwartości prowadzi tylko wiara, która pozostaje zamknięta dla błędnych postaw pozytywistycznych.«

I tak Ratzinger stał się autentycznym i proroczym interpretatorem Soboru.

Opis pochodzi od Wydawcy.