W książce został podejmuje się i wyjaśnia problem sztuki w aspekcie historycznym i systematycznym.

Analizuje się także spór o teorię sztuki na płaszczyźnie przedmiotowej i metaprzedmiotowej.

W pracy zaakcentowane zostały antropologiczne aspekty problemu sztuki.

Autor bowiem przypomina, że celem sztuki i kryterium jej sensu oraz jej sprawcą jest człowiek.

W związku z tym jakość sztuki czyli jej wartość ujmowana jako zgodność z celem ostatecznym życia ludzkiego zależy od jakości rozumu ludzkiego.

Jego ideologizacja lub deprawacja prowadzi do absurdu i sztuki antyludzkiej.

Opis pochodzi od Wydawcy.